De klaprozen staan in bloei!

En als de klaprozen bloeien, dan…

• Worden diep weggeborgen kwaliteiten zichtbaar
• Wordt wat tijden heeft liggen sudderen omgevormd tot een heldere en krachtige uiting van kleur
• Is het de tijd om je krachten en kwaliteiten naar buiten te laten komen
• Is het de tijd waarin oude pijn kan verzachten

Voor mij is de bloeitijd van de klaprozen een mooie aanleiding om alles wat de afgelopen tijd heeft liggen sudderen, aan de oppervlakte te laten komen.
Ik heb workshops ontwikkeld, trainingen gegeven en coachgesprekken gevoerd en ben tot de conclusie gekomen: Het liefst doe ik coachtrajecten met mensen die in hun persoonlijke ontwikkeling ondersteuning zoeken. Op welk vlak dan ook.
Ik zeg het denken in doelgroepen, thema’s en niches vaarwel en sta open voor wat zich aandient.

In een coachtraject laat ik je zien en ervaren welke verborgen krachten er in jou huizen en hoe deze je helpen bewuster in het leven te staan. Zodat je kunt doen wat past bij jou.
Een coachtraject bij Dwarskracht is durven voor jezelf te kiezen. Durven te ervaren welke onbewuste patronen je in de weg zitten. EN durven te ervaren hoe je daar anders mee om kan gaan.Want dingen anders doen, echt wezenlijk anders (want vanuit je eigen wezen), vraagt lef. Is niet gemakkelijk. Ook niet altijd per se leuker. Je merkt wel: het kost minder energie. Het gééft zelfs energie. Want: je doet het vanuit je eigen kracht. Niet omdat het nou eenmaal moet, er bij hoort, altijd zo gedaan is, het verwacht wordt, etc. Maar omdat het een bewuste keuze is.

Jij kiest, jij stuurt, jij bepaalt. Jouw leven.

Heb je ook zin om te kijken welke krachten in jou aanwezig zijn, welke onvermoede kanten je in je hebt en wat deze voor jou kunnen betekenen?

Neem contact op voor een vrijblijvend gesprek om te verkennen wat ik voor je kan betekenen:

• Bel  06•21418707
• Of mail Hanneke@dwarskrachtcoaching.nl
• Of spreek me aan bij Seats2Meet StrijpS in Eindhoven, daar ben ik op woensdagen te vinden.

Persoonlijke ervaringen met patronen en auto’s

Hoewel de klaprozen bloeien en het dus tijd is om nieuwe vormen het licht te doen zien, zat ik zelf even vast in oude vormen. Hoe een relatief kleine gebeurtenis kan ingrijpen in je dagelijkse leven.

Mijn auto werd gestolen, in de vroege ochtend terwijl ik de hond uitliet.
Na boosheid, ongeloof en frustratie kwam actie: de zoektocht naar een nieuwe auto. Een ander merk, het liefst één zo lelijk dat niemand hem zou willen stelen. De zoektocht begon en leidde ons langs vele merken en modellen, proefritten en garages.
Maar kiezen kon ik niet. Geen enkele auto was goed genoeg (want het was mijn oude auto niet). Al hadden ze nog zo weinig kilometers gereden, was het merk volgens iedereen die er verstand van had super betrouwbaar en was de uitvoering nog zo luxe, en ook nog zo saai dat de score op de dievenindex meeviel, ik kon me er niet in vinden. En mijn oude merk kon ik alleen nog maar met chagrijn bekijken, zeker na een proefrit in een auto die niet lekker reed.
Die proefrit bleek ik wel nodig te hebben om definitief afscheid te nemen van mijn oude auto. Ik kon nu écht naar andere auto’s kijken zonder stiekem te denken: toch minder dan wat ik had…

En de zoektocht ging verder

Onbewust bleef ik hangen bij de diefstal: ik wilde minimaal mijn oude auto terug in een andere vorm, eigenlijk een betere, ter compensatie van het gedoe.
Maar ja, mijn oude auto was weg, de dief was weg, en ondertussen was mijn dagelijkse routine helemaal in de soep gelopen.
Zolang ik bleef hangen bij het chagrijnige gevoel van de diefstal, kon ik geen ruimte maken om te kiezen voor een andere auto.

In klaproosterminologie: de zaden van de klaproos gaan pas kiemen als ze licht krijgen. De zaden bewaren heel lang hun kiemkracht, net zo lang tot de omstandigheden goed zijn. Eerst moet de grond worden omgewoeld, dan kan er licht op de zaden vallen en gaan ze kiemen om uiteindelijk te worden wat ze al waren: klaprozen.
In mijn geval: de grond was wel omgewoeld (diefstal), maar ik kon nog geen licht laten schijnen op (aandacht geven aan) de keuze voor een andere auto. Mijn aandacht ging nog uit naar mijn oude auto en de diefstal. Ik zat nog in de grond te wroeten terwijl die al genoeg was omgewoeld.
Pas toen ik me dat realiseerde kon ik met al mijn dwarskracht een keuze maken.
Het werd geen auto die om zijn betrouwbaarheid bekend staat.
Het werd niet mijn oude merk.

Het werd een auto waarvan ik van tevoren had gezegd: dat nooit!